Το ταξίδι με τρένο στην Ευρώπη είναι ένα από τα πιο δημοφιλή είδη διακοπών και μπορεί να το απολαύσει κανείς σε οποιαδήποτε ηλικία. Μόλις μπείτε στο ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο, μπορείτε να ταξιδέψετε σε όλες ή σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του χώρου Σένγκεν και να απολαύσετε μια σύντομη επίσκεψη στους προορισμούς της επιλογής σας.
Φυσικά, οποιαδήποτε μορφή ευρωπαϊκού ταξιδιού προϋποθέτει την κατοχή των σωστών διαπιστευτηρίων και εγγράφων, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις σημαίνουν ευρωπαϊκό διαβατήριο για τους πολίτες που έχουν γεννηθεί εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι υπήκοοι χωρών εκτός ΕΕ θα χρειαστούν θεώρηση, εκτός εάν είναι πολίτες χωρών που έχουν επί του παρόντος καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης με την ΕΕ, το οποίο καλύπτει επίσης τον χώρο Σένγκεν.
Η έννοια της αμοιβαιότητας των θεωρήσεων
Στις χώρες που έχουν επί του παρόντος αμοιβαία συμφωνία απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης περιλαμβάνονται οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Νότια Αφρική, η Νέα Ζηλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι πολίτες αυτών (και άλλων) χωρών μπορούν να εισέρχονται και να ταξιδεύουν ελεύθερα στην ευρύτερη ευρωπαϊκή περιοχή με ένα μόνο έγκυρο διαβατήριο.
Ανάπτυξη του ETIAS
Η κατάσταση αυτή πρόκειται να αλλάξει μέσα στα επόμενα ένα ή δύο χρόνια, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση εισάγει ένα σύστημα προελέγχου των επισκεπτών από όλες τις χώρες εκτός της ΕΕ και του χώρου Σένγκεν. Το ETIAS (European Travel Information and Authorisation System) θα είναι απαραίτητο για τους επισκέπτες που σκοπεύουν να επισκεφθούν την Ευρώπη να έχουν υποβάλει αίτηση και να έχουν λάβει την έγκριση του ETIAS πριν από την έναρξη του ταξιδιού. Το ETIAS είναι μια μορφή ψηφιακής θεώρησης, αλλά σε ηλεκτρονική μορφή, η οποία συνδέεται με το διαβατήριο του ταξιδιώτη.
Προς το παρόν, ωστόσο, το ETIAS δεν είναι υποχρεωτικό και οι ταξιδιώτες με το κατάλληλο διαβατήριο έχουν το δικαίωμα να επιβιβαστούν σε τρένο οπουδήποτε στην Ευρώπη και να κατευθυνθούν σε άλλο ευρωπαϊκό προορισμό κάνοντας όσες σιδηροδρομικές συνδέσεις χρειάζονται.
Παρόμοια με το ETIAS, το Ηνωμένο Βασίλειο εισάγει επίσης ένα ηλεκτρονικό σύστημα προελέγχου για τους επισκέπτες. Το σύστημα που ονομάζεται UK ETA, (Electronic Travel Authorisation), πρόκειται να τεθεί σταδιακά σε εφαρμογή κατά τη διάρκεια του 2023 και του 2024, προτού καταστεί υποχρεωτική απαίτηση για όλους τους μη Βρετανούς ή Ιρλανδούς επισκέπτες στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Γείτονες
Τα σιδηροδρομικά ταξίδια στη μετά-Brexit εποχή
Παρά το γεγονός ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι πλέον μέλος της ΕΕ μετά το Brexit, οι Ευρωπαίοι και άλλοι υπήκοοι που πληρούν τις προϋποθέσεις εξακολουθούν να μπορούν να συμπεριλάβουν το Ηνωμένο Βασίλειο σε μια ευρωπαϊκή σιδηροδρομική περιπέτεια, αν και υπάρχουν μόνο δύο χώρες από τις οποίες μπορεί να επιτευχθεί άμεσα αυτός ο στόχος: Η Γαλλία και η Δημοκρατία της Ιρλανδίας.
Η Γαλλία και η Ιρλανδία είναι οι πλησιέστεροι γείτονες του Ηνωμένου Βασιλείου και οι μόνες δύο ευρωπαϊκές χώρες που έχουν σιδηροδρομική σύνδεση με το Ηνωμένο Βασίλειο, αν και η ιρλανδική σύνδεση είναι κάπως ψεύτικη, καθώς συνεπάγεται ταξίδι με πλοίο εάν ταξιδεύετε προς την Αγγλία ή την Ουαλία.
Για να κατανοήσουμε λίγο καλύτερα την κατάσταση, απαιτείται ένα γρήγορο μάθημα γεωγραφίας. Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι μια χώρα, αλλά μια συλλογή τεσσάρων χωρών με κοινό τίτλο, οι οποίες είναι η Σκωτία, η Ουαλία, η Αγγλία και η Βόρεια Ιρλανδία. Οι τρεις πρώτες από αυτές βρίσκονται σε μια χερσαία μάζα που ονομάζεται Νησί της Βρετανίας, το οποίο χωρίζεται από την ευρωπαϊκή ηπειρωτική χώρα με τη Μάγχη. Η Βόρεια Ιρλανδία, από την άλλη πλευρά, βρίσκεται στο Νησί της Ιρλανδίας και χωρίζεται από τη Βρετανία από το βόρειο κανάλι της Ιρλανδικής Θάλασσας.
Η Βόρεια Ιρλανδία (που δεν ανήκει πλέον στην ΕΕ) έχει χερσαία σύνορα με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας (μέλος της ΕΕ) και είναι εύκολα προσβάσιμη σιδηροδρομικώς από τη Δημοκρατία. Τα υπόλοιπα τρία μέλη του Ηνωμένου Βασιλείου είναι αποκομμένα από την υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά εξακολουθούν να είναι προσβάσιμα μέσω της σήραγγας της Μάγχης, η οποία συνδέει το Καλαί στη βόρεια Γαλλία με το Φόλκεστοουν στην Αγγλία.
Γαλλική σύνδεση
Η Αγγλία είναι η μεγαλύτερη από τις τρεις χώρες του νησιού της Βρετανίας και η πλησιέστερη στην ηπειρωτική Ευρώπη. Ένα κοινό σχέδιο μεταξύ της αγγλικής και της γαλλικής κυβέρνησης για το σχεδιασμό και την κατασκευή μιας σήραγγας μεταξύ των χωρών υλοποιήθηκε τελικά το Μάιο του 1994 με την έναρξη λειτουργίας της σήραγγας της Μάγχης, που συχνά αναφέρεται ως Chunnel, καθώς βρίσκεται κάτω από τη Μάγχη.
Η ιδέα της κατασκευής σήραγγας από την Αγγλία στη Γαλλία διατυπώθηκε για πρώτη φορά το 1802, αλλά τα σχέδια μπήκαν στο συρτάρι λόγω πολιτικών ανησυχιών για την εθνική ασφάλεια. Μια πρώιμη προσπάθεια της Αγγλίας να ξεκινήσει την κατασκευή του τον 19ο αιώνα απέτυχε και μόλις το 1988 άρχισαν οι εργασίες για το έργο που διαχειρίζεται η Eurotunnel, μια δημόσια εταιρεία με έδρα το Παρίσι, αλλά τώρα ονομάζεται Getlink.
Οι αρχικές εκτιμήσεις για το κόστος κατασκευής ήταν της τάξης των 5,5 δισεκατομμυρίων λιρών (6,35 δισεκατομμυρίων ευρώ), αλλά μέχρι την ολοκλήρωση του έργου το πραγματικό κόστος ανήλθε σε 9 δισεκατομμύρια λίρες (10,4 δισεκατομμύρια ευρώ), καθώς τεχνικά, μηχανικά και θέματα ασφάλειας οδήγησαν σε καθυστερήσεις στην κατασκευή. Το Chunnel, που κατατάσσεται τρίτο στον κατάλογο με τις μεγαλύτερες σιδηροδρομικές σήραγγες στον κόσμο, έχει μήκος σχεδόν 32 μίλια (51 χλμ.) και βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο του 377 πόδια (115 μέτρα) κάτω από το επίπεδο της θάλασσας.
Σήμερα, η σήραγγα της Μάγχης μεταφέρει επιβατικά και εμπορικά τρένα, καθώς και μια υπηρεσία μεταφοράς με λεωφορεία για οδικά οχήματα και ιδιωτικά αυτοκίνητα.
Ακροδέκτες
Οι τερματικοί σταθμοί στα δύο άκρα του Chunnel βρίσκονται στο Coquelles (κοντά στο Καλαί στη Γαλλία) και στο Cheriton, κοντά στο Folkestone στην αγγλική πλευρά. Αυτοί οι τερματικοί σταθμοί προορίζονται για την εκφόρτωση εμπορευμάτων και οχημάτων, αλλά οι επιβάτες μπορούν να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς το Λονδίνο της Αγγλίας ή το Παρίσι της Γαλλίας με αντίθετη κατεύθυνση.
Στους επιβάτες που ταξιδεύουν μεταξύ Παρισιού και Λονδίνου θα γίνεται έλεγχος των καρτών επιβίβασης, των διαβατηρίων και άλλων σχετικών ταξιδιωτικών εγγράφων στο σταθμό επιβίβασης. Στο Λονδίνο αυτό γίνεται στο St. Pancras International, ενώ οι ταξιδιώτες από τη Γαλλία παίρνουν το τρένο Eurostar στο Gare du Nord στο Παρίσι. Οι οδηγοί των οχημάτων (και οι επιβάτες τους) θα ελέγχονται στον αντίστοιχο τερματικό σταθμό στο Folkestone ή στο Calais πριν τους επιτραπεί η επιβίβαση.
Δημοκρατία της Ιρλανδίας
Οι διεθνείς ταξιδιώτες που βρίσκονται ήδη στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας θα έχουν μικρή δυσκολία να εισέλθουν στο Ηνωμένο Βασίλειο μέσω της Βόρειας Ιρλανδίας. Σε αντίθεση με πριν από μερικά χρόνια, δεν υπάρχουν φυσικά σύνορα μεταξύ του βορρά και του νότου και το ταξίδι στο Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας είναι ένα απλό θέμα να πάρετε ένα τρένο από το Δουβλίνο. Από τους επιβάτες που ταξιδεύουν από το νότο στο βορρά (και αντίστροφα) μπορεί να ζητηθούν διαβατήρια ή άλλα ταξιδιωτικά έγγραφα, αλλά στην πράξη αυτό γίνεται σπάνια.
Η μόνη φορά που είναι πιθανό να ζητηθεί διαβατήριο από έναν επισκέπτη είναι όταν φεύγει από τη Βόρεια Ιρλανδία με αεροπλάνο ή πλοίο και ταξιδεύει προς μια από τις άλλες χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου ή πέραν αυτού.
Υπάρχει επίσης η δυνατότητα να ταξιδέψετε σιδηροδρομικώς από τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας προς τις αγγλικές πόλεις Λονδίνο, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ και Μπέρμιγχαμ, αν και το ταξίδι περιλαμβάνει επίσης ένα ακτοπλοϊκό ταξίδι. Μπορείτε να πάρετε τρένα με ανταπόκριση προς το Δουβλίνο από όλη την Ιρλανδία, όπου οι επιβάτες μετεπιβιβάζονται στο πλοίο του Irish Ferry που ταξιδεύει προς το Holyhead στην Ουαλία. Κατά την άφιξη, οι επιβάτες μπορούν να συνεχίσουν το σιδηροδρομικό τους ταξίδι από το σταθμό Holyhead προς τον επιλεγμένο προορισμό στην Αγγλία.
Άλλα δρομολόγια Eurostar
Όλες οι διεθνείς αφίξεις με τρένο θα τερματίζουν το ταξίδι τους στο σταθμό St. Pancras του Λονδίνου, αλλά δεν ξεκινούν όλα τα ταξίδια από το Παρίσι, καθώς το Eurostar εκτελεί πλέον δρομολόγια προς διάφορους ευρωπαϊκούς προορισμούς.
Γαλλία
Η Γαλλία εκπροσωπείται καλά με απευθείας συνδέσεις από το Λονδίνο με το Παρίσι, τη Μασσαλία, την Αβινιόν, τη Λυών, τη Λιλ, τη Disneyland Paris και τις Γαλλικές Άλπεις.
Βέλγιο
Η μόνη απευθείας διαδρομή για το Βέλγιο είναι προς τις Βρυξέλλες, ενώ τα περισσότερα τρένα των Βρυξελλών σταματούν επίσης στη Λιλ, στη βόρεια Γαλλία.
Ολλανδία
Το Ρότερνταμ και το Άμστερνταμ συνδέονται πλέον με το δίκτυο Eurostar.
Οι επιβάτες με προορισμό το Ηνωμένο Βασίλειο θα περάσουν από συνοριακούς ελέγχους και έλεγχο διαβατηρίων στον επιλεγμένο σταθμό πριν επιβιβαστούν στο τρένο και ενδέχεται να ελεγχθούν ξανά κατά τη διέλευση.
Ευχάριστη εμπειρία
Η Αγγλία διαθέτει ένα εκτεταμένο σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά, δεδομένου ότι οι σιδηρόδρομοι ιδιωτικοποιήθηκαν τη δεκαετία του ’90, το σύστημα δεν λειτουργεί πάντα τόσο ομαλά όσο θα μπορούσε ή θα έπρεπε. Οι σιδηροδρομικές γραμμές εξυπηρετούνται από πολλές σιδηροδρομικές εταιρείες υπό τη σημαία της Εθνικής Σιδηροδρομικής Υπηρεσίας. Ωστόσο, επειδή υπάρχουν τόσα πολλά χέρια στο τιμόνι, οι διάφορες εταιρείες έχουν διαφορετικές ιδέες για το τι συνιστά μια καλή σιδηροδρομική υπηρεσία. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι οι επιβάτες φτάνουν σε ένα σταθμό και ανακαλύπτουν ότι έχουν χάσει τη σύνδεση για λίγα λεπτά ή ότι το τρένο ανταπόκρισης δεν αναμένεται για αρκετές ώρες. Ωστόσο, παρά τα τρέχοντα προβλήματα, τα σιδηροδρομικά ταξίδια στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι μια ευχάριστη εμπειρία με τα περισσότερα τρένα να είναι καθαρά, άνετα και (συνήθως) συνεπή.
Καθώς η Αγγλία, η Σκωτία και η Ουαλία είναι σχετικά μικρές σε μέγεθος, όλοι οι προορισμοί στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι συνήθως προσβάσιμοι μέσα σε λίγες ώρες και υπάρχει ένα καλό δίκτυο τρένων υψηλής ταχύτητας μεταξύ των περισσότερων μεγάλων αγγλικών πόλεων.
Το παλαιότερο σιδηροδρομικό σύστημα στον κόσμο, που άρχισε να λειτουργεί το 1825, το σημερινό δίκτυο είναι γρήγορο και αποτελεσματικό και έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι προσφέρει θέα στη γραφική ύπαιθρο και το τοπίο, ενώ περνάει από εκεί με άνεση και αναψυχή.